De techniek van een goede mondelinge taalbeheersing, die samen met de ars persuadendi de ars retorica vormt. De ars bene dicendi is vooral van toepassing in het genus demonstrativum, de gelegenheidstoespraak, waaronder de gehele literatuur begrepen werd, méér dan in het genus iudiciale en genus deliberativum waar de ars persuadendi op de voorgron...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0002.php
De techniek van een goede mondelinge taalbeheersing, die samen met de ars persuadendi de ars retorica vormt. De ars bene dicendi is vooral van toepassing in het genus demonstrativum, de gelegenheidstoespraak, waaronder de gehele literatuur begrepen werd, méér dan in het genus iudiciale en genus deliberativum waar de ars persuadendi op de voorgron...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0002.php
Etym: Lat. de vaardigheid om goed te spreken. - Term afkomstig van de Romeinse redenaar Quintilianus (
Institutio oratoria, II.xvii.37); hij wijst op de techniek van een goede mondelinge taalbeheersing, die samen met de ars persuadendi de ars retorica vormt. - De ars bene dicendi is vooral van toepassing in het genus demonstrativ...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_00185.php
Etym: Lat. de vaardigheid om goed te spreken. - Term afkomstig van de Romeinse redenaar Quintilianus (
Institutio oratoria, II.xvii.37); hij wijst op de techniek van een goede mondelinge taalbeheersing, die samen met de ars persuadendi de ars retorica vormt. - De ars bene dicendi is vooral van toepassing in het genus demonstrativ...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_00185.php
Geen exacte overeenkomst gevonden.
